In het veld of de baan overal weer #dts100jaar

Nog niet zo heel lang geleden was het wielrennen in deze tijd van het jaar al in winterslaap gegaan. Zeker er werd wel wat gefietst, getraind of af en toe op de piste gereden of in het veld e.d. maar Anno 2021 wordt er eind november in een propvol weekend aan veldrijden, gravel biken, mountainbiken, strandracen en baanwielrennen gedaan. Het zwart en rood van DTS is op al die onderdelen ook ruim vertegenwoordigd. De Amsterdamse Cross Competitie toog zondag naar het crossparkoers van de Bataaf. Meer dan 200 deelnemers verdeelt over de verschillende categorieën geeft maar weer aan hoezeer deze tak van het wielrennen in Nederland aan het exploderen is. Ook veel DTS’ers in Halfweg. Thomas Jonker behaalde weer een podiumplaats (2e) bij de categorie Nieuwelingen.
In Apeldoorn in een door Coronamaatregelen leeg Omnisport bij de Nationale Kampioenschappen Ploegenachtervolging en Teamsprint nog meer DTS succes. Bij de Nieuwelingen jongens reden Collin Westbroek en Liam Witte mee met de ploeg van WV Noord Holland en behaalde daar de 1e plaats. Ook succes voor Akira Koolbergen die met haar partner Silje van Riemsdijk van BRC Kennemerland de Teamsprint wisten te winnen. Tot slot behaalde Tony Boon met zijn teamgenoten in de Teamsprint een 2e plaats.

In memoriam.

zie http://zwc-dts.nl/

Een prachtig nagekomen verslag van het NK in Wijster van vorige week door alleskunner Ilja de Vries. Aangevuld met een aantal prachtige foto's. Lezen!!

NK Wijster, Nieuwelingen, Junioren en Elite zonder contract
Op het NK van zaterdag 30 oktober en zondag 31 oktober stonden voor DTS 11 renners aan de start:

NWl jongens
Menno Vermaat
Liam Witte
Felix van Hemert
Thomas Krijgsman

Nwl meiden
Maaike Pronk

Junioren mannen
Chris Oosenbrug
Ivar Kroon
Ian Vasbinder

Junioren dames
Alyssa Levering

Elite zonder contract
Oscar van Wijk

Voor degenen die het nog niet eerder hebben meegekregen, het Parcours in Wijster is een rondje over een voormalige afvalberg, de VAM-berg. Een veilig parcours, want geen straatmeubilair, alleen bochten en ook niet al te scherp. Dus gelukkig daardoor weinig valpartijen. Als ze voorkwamen dan vooral voor bij het naar boven rijden op de VAM-berg, dat komt door het wrikken in een grote groep met tempo verschillen. Voor het eerst sinds september was dit een koers (behoudens het Land van Bartje) met kou en regen. Omstandigheden waar de renners en rensters niet meer aan gewend zijn. En omdat het een zwaar parcours was kwamen de junioren dames en mannen helemaal verdwaasd over de streep en moesten echt even bijkomen. Bij jonge mensen duurt dat nooit lang, want terug naar de parkeerplaats had iedereen weer grootse praatjes.

Alyssa mocht bij de junioren dames de spits afbijten.
Alyssa:” Ik lootte ergens in het midden, maar zakte de eerste paar kilometers al snel terug naar achteren, het begon namelijk gelijk al te regenen toen we startten dus alles was nat en glad. Hierdoor draaide ik als één van de laatste de klim omhoog, ook in de afdaling durfde ik niet volle bak te gaan dus verloor ik de aansluiting met het peloton. Daarna nog een ronde doorgereden met een paar andere meiden maar we werden al vrij snel uit koers gehaald, helaas, maar wel weer een goed leermoment voor volgend seizoen!”.

Als ploegleider stuur ik altijd een koersbericht voor een klassieker, zo ook voor het NK. Waar Alyssa alles onder controle heeft gaat dat er bij de mannen toch wel iets anders aan toe. Ze zijn volwassen, dus ouders bemoeien zich er niet meer mee. Die rijden waarheen de mannen aangeven. Hadden de mannen het koersbericht gelezen dan hadden ze geweten waar rugnummers te halen en waar te parkeren en in die volgorde omdat er een stevige afstand zat tussen de permanence en de start. Het begint al vlak voor we in de auto stappen: Ian:, “waar rijden jullie naar toe?”. En dan belt Ian weer als hij bij de permanence is:” Weinig berg hier bij de permanence”. Vervolgens belt Ivar: ”We staan op de parkeerplaats, maar waar moet ik mijn rugnummer ophalen”.
Chris en Lars hadden de mazzel dat hij bij de ploegleider in de auto zaten, die twee zijn nog vele malen erger. Daar vallen nog wel drie verslagen over vol te schrijven. Inmiddels weten ouders met wat oudere kinderen dat het over een paar jaar allemaal goed komt.

Lars de Weerd die wel op de startlijst stond kon helaas niet starten omdat hij de week ervoor in de koers van Hill en Moer nogal hard was gevallen en zijn vinger had gebroken. Wel was hij gezellig mee en stond als een Napoleon met zijn gebroken hand in zijn jas (Gips mag niet nat worden) iedereen aan te moedigen.
Ivar:” Het NK was voor mij een mooie afsluiting van het seizoen. Het parkoers was kort en pittig met de VAM-berg. maar was ondanks de vieze omstandigheden wel leuk. Ik lootte een beetje achterin het midden. In het begin had ik moeite met opschuiven waardoor het niet alleen op de berg zwaar was maar ook na elke bocht. Uiteindelijk heb ik ongeveer 1/3 van de wedstrijd mee kunnen rijden. Einde NK. Desondanks het mindere resultaat kijk ik toch terug op een geslaagd seizoen waarin ik me goed ontwikkeld heb en stukken comfortabeler en sterker op de fiets voel. Ook heb ik goeie ervaringen opgedaan en als belangrijkste heb ik erg veel plezier gehad met de renners en ouders bij elke wedstrijd en de trainingen dit seizoen!”.
Ian: “Het zou de hele dag gaan regenen dus toen we aan de start stonden waren we al nat. We moesten loten naast de VAM-berg ik stond weer laatste rij dus was ik moest een flinke inspanning leveren om te proberen naar voor te komen. De start was zonder neutralisatie dus het ging meteen hard. Ik heb nog veel jongens kunnen inhalen alleen brak het achter in het peloton en moest ik een dubbel gat dicht rijden om weer bij het peloton te komen en dat lukte niet meer. Nog gestreden voor wat ik waard was maar dat mocht niet baten. Uiteindelijk 40km gereden op een super vet parcours met een afdaling van 13%. Het is een flinke domper om me laatste wedstrijd bij de junioren een dnf te halen maar heb zeker genoten en volgend jaar beter!”.
Chris:” Het NK junioren van 2021 was een nk om niet te vergeten. De wedstrijd werd verreden op 31 oktober wat nog nooit is voorgekomen zo laat in het jaar. Het waardoor ook koud en het was een regenachtige dag. Ik had nog nooit gereden op de VAM-berg dus moest nog even snel een rondje inrijden voor de wedstrijd begon. Ik lootte redelijk vooraan wat maar goed was ook want er was geen neutralisatie. Het ging dus vanaf het begin meteen hard. Ik had niet hele goede benen mijn vorm was weg. Toch wou ik er een mooie wedstrijd van maken. Ik kon redelijke bij blijven en de eerste 10 rondes gingen wel goed. Er zat alleen helaas geen power achter. Het zat wel in de benen maar het wou er niet uit. Ik moest er af op een van de laatste doorkomsten op de VAM-berg. Ik kwam eerst even alleen te zitten, maar kwam daarna met een groepje te zitten. Uiteindelijk ben ik als 42e gefinished. Naar omstandigheden een mooi resultaat en kijk ik heel tevreden terug op een mooi en leuk seizoen met de jongens van WPGA en de andere renners uit het peloton. Dit was helaas het einde van mijn junioren tijd wat ik echt super jammer vind, maar er komt ook weer een andere leuke tijd aan”.

De nieuwelingen hadden betere weersomstandigheden en dat was te merken aan het aantal renners dat finishte. Finisheden bij de juinoren nog net aan de helft van de renners en rensters, bij de nieuwelingen was 2/3 of meer. Maaike die als 2e jaars nieuweling weinig wedstrijden heeft kunnen rijden maar de wedstrijden die ze heeft gereden reed ze sterk, steeds top 10.
Maaike:” Bij het NK op de weg, had ik mezelf als doel gesteld om goed van voren mee te rijden. In de wedstrijd sprintte 6 rensters weg nadat we ongeveer nog 2 a 3 rondes moesten. Deze rensters beleven weg tot het einde van de wedstrijd. In de laatste ronde zag ik nog een renner alleen rijden daar ben ik naartoe gesprint en zo zijn we samen met ze tweeën naar de finish gereden. Uiteindelijk behaalde ik hiermee de 8 ste plek. Ik ben erg tevreden met hoe de wedstrijd is gegaan ook vond ik het een leuke ervaring om mee te doen. Dit komt ook omdat dit een heel anders parcours is om op te rijden dan normaal”.

De nieuwelingen jongens hadden geen van allen verwacht dat ze mochten starten op het NK, die waren al begonnen aan hun winterslaap voor de weg en hadden al cross en baantrainingen in de benen. Dus die hadden snel weer hun wegtrainingen opgepakt. Helaas lootte ze allemaal achterin en zaten ze al snel achter een valpartij. Liam had daar het meeste last van en ging als eerst uit koers. Menno kon nog even meerijden. Thomas en Felix konden weer aansluiten en zijn heel knap gefinisht.
Menno: ”De dag voor het NK netjes mijn fiets schoongemaakt en andere laatste voorbereidingen getroffen. Vroeg naar bed, want de wekker stond om 6 uur al. Bij de VAM-berg aangekomen de ploegmaten opgezocht en zijn we samen naar boven gegaan en hebben het rondje nog een aantal keer gereden. Ik merkte dat ik niet mijn beste dag had. Werd ook nog eens als laatste geloot. Maar ik was van plan het beste ervan te maken, dat ging goed totdat er na 3k m werd gevallen voor mij. Ik heb mezelf heel kunnen houden en ging in de achtervolging op het peloton. Vlak voor de klim kwam ik er weer bij, maar dat was een flinke inspanning en ik kon het helaas op de kasseien niet meer bijhouden en kwam op een gat met nog een aantal andere renners. Samen hebben we verder gekoerst, maar het werd steeds zwaarder en zwaarder omhoog. Ben na 4 rondes uit koers gehaald. Ik baalde er wel echt van, maar er was niks aan te doen. Heb de andere jongens die er nog bij zaten goed aangemoedigd en ik ben erg trots op hun. Zelf ben ik weer een ervaring rijker en kijk er alweer naar uit om nog een NK mee te maken”.

Felix: ” Om 7:00 uur vertrok ik samen met mijn vader richting Wijster. Eenmaal aangekomen had ik Liam, Thomas en Menno opgezocht en gingen we met zijn vieren richting het parcours. Gelukkig konden we een rondje inrijden voordat we ons moesten melden bij de start. Het parcours met de VAM-berg erin was erg uitdagend. Gelukkig ligt het klimmen mij erg goed, dus ik had er veel zin in. Ik was samen met Menno op de allerlaatste rij geloot, voordat we waren gestart kon ik via de berm nog een paar rijen opschuiven. Na het startschot was het opschuiven geblazen, dit lukte prima. Opschuiven was heel erg moeilijk op dit parcours. Je kon eigenlijk alleen maar naar voren komen door laat in te remmen in de bochten, gelukkig doe ik dit vaak met de cross. Na 2 km was er vlak voor mij een valpartij, om mij heen vielen er jongens maar op een of andere manier ik niet. Ik moest me wel uit de chaos die de valpartij had veroorzaakt zien weg te komen en ik moest weer in klikken. Toen ik eenmaal in geklikt was reed Thomas mij voorbij met een groepje en we konden voordat we bij de VAM-berg waren aangekomen terugkeren bij het peloton. Het klimmen ging erg goed, ik voelde me vooral op de kasseienstrook erg sterk en ik kon hier veel plekken opschuiven. Ik moest in de eerste ronde wel een voet aan de grond zetten, omdat ik ‘’gesandwiched’’ werd doordat er zoveel werd geslingerd en er jongens geparkeerd stonden. Na elke passage op de VAM-berg ontstonden er breuken, maar doordat ik steeds rond plek 30-40 zat kon ik vrij snel met een groepje terugkeren bij de eerste groep. Bij het ingaan van de laatste ronde ontstond er een grote breuk in het peloton, ik zat in de tweede groep met Thomas. Samen met andere gingen we in een dubbele waaier vol in de achtervolging. Precies toen we voor de laatste keer aan de VAM-berg begonnen, maakten we de aansluiting en was alles weer mogelijk. Helaas moest ik op het asfalt stuk van de klim remmen omdat er twee jongens voor mij parkeerde en ik ingesloten zat. Uiteindelijk nog een prima sprint kunnen rijden en een super mooie 36e plaats behaald. Het publiek in de laatste rondes was ongelofelijk, het leek wel alsof ik de oude Kwaremont op reed in de ronde van Vlaanderen zoveel geschreeuw en aanmoedigingen waren er. Het was een super vette ervaring en een mooie afsluiter van een geslaagd wegseizoen. Nu lekker crossen :)”.
Thomas: ”Het NK was de laatste wedstrijd van het seizoen en daarmee ook mijn laatste nieuwelingen koers. Nadat we een rondje op het parcours hadden gereden was om 11 uur was de start. Na een slechte loting stonden we met vier man van DTS op de laatste paar rijen. Na een paar kilometer was er een grote valpartij en ik kon nog net via de berm de valpartij ontwijken. Ik reed samen met Felix het gat naar het peloton weer dicht. Tijdens de eerste keer VAM-berg kon ik nog veel posities goed maken. Op de rest van het parcours was opschuiven erg lastig, alleen het stuk na de afdaling was breed, maar daar ging het elk rondje op een lint. Je merkte dat na elk rondje het peloton kleiner en kleiner werd. Bij de een na laatste keer VAM-berg brak het peloton in tweeën en zat ik samen met Felix in het tweede peloton. Ik dacht dat we niet meer terug zouden komen, maar we draaide met een man of 10/15 goed rond en reden het gat dicht. Tijdens de laatste keer VAM-berg kon ik nog best wat renners passeren en ik finishte uiteindelijk op een 29e plek, waar ik erg tevreden mee ben”.
Bij de elite mannen stond Oscar aan de start. Het parcours was nog veel zwaarder voor de mannen omdat ze de VAM-berg twee keer op moesten per rondje. Gaandeweg de koers voelde Oscar zich misselijk (verdere details besparen wij u) en kon daardoor tijdens de wedstrijd niet meer eten en drinken, op karakter toch de koers uitgereden en gefinisht als 26e.
Meiden en mannen, goed gedaan, allemaal een super inzet getoond.
Ilja de Vries